Mijn weg naar Atente uitvaartbegeleiding

Na jaren in de culturele branche te hebben gewerkt, heb ik in 2015 het roer omgegooid.
Zeker tien jaar eerder had het werken in de uitvaart mijn interesse gewekt door een gesprek op een terrasje met een mevrouw die toevallig naast mij zat.
Het was een doordeweekse dag, maar we hadden allebei een vrije dag genomen. Onder het genot van een kopje koffie en appeltaart genoten we allebei van het zonnetje. Mijn buurvrouw vertelde met veel warmte over haar werk als uitvaartbegeleider. Het gesprek intrigeerde mij en is mij altijd bijgebleven. Daarna volgden meer spontane ontmoetingen waarin het werken in de uitvaartbranche ter sprake kwam. Dat kon toch geen toeval zijn.

Een vertrouwde, nieuwe wereld

Het zou nog tot 2014 duren eer ik verder op onderzoek uitging naar meer informatie. Ik ben toen bij mezelf nagegaan waar ik goed in ben en wat ik belangrijk vind in werk. Ook heb ik verschillende - dit maal geplande - gesprekken gevoerd met uitvaartondernemers.
Hierna werd het steeds duidelijker: ja, dit vak lijkt me heel mooi.
Een nieuwe wereld, maar ik vind het altijd boeiend om een nieuwe wereld te ontdekken. Bovendien bleek dat het er ook een is die aansluit op mijn ervaringen. Bij veel dingen die ik onderneem - en heb ondernomen - staat het verbinden van mensen met elkaar centraal. Dat betekent luisteren maar ook communiceren, openstaan voor anderen maar ook dicht bij jezelf blijven.

Mijn keuze om de opleiding voor uitvaartbegeleiding bij Meander Uitvaartopleidingen te volgen, was snel gemaakt.
Bij deze opleiding staat namelijk de mens centraal. De mens in het algemeen maar ook de student zelf.
Diverse stages zijn een vast een onderdeel van de opleiding om in de praktijk kennis te maken met alle facetten van het vak.
Een verrassing voor mijzelf was dat de overledenenverzorging mij meteen erg aansprak. Als extra verdieping heb ik daarom nog cursussen specifiek over overledenenverzorging bij Docendo Opleidingen gevolgd. Inmiddels heb ik veel laatste verzorgingen mogen doen. Zonder familie en/of vrienden, maar ook met en samen met nabestaanden. Dat laatste is en blijft nog steeds extra bijzonder en ik kan het iedereen aanraden.

Universele herinnering

Het woord 'atente' betekent in het Esperanto 'met aandacht'. Ik heb deze naam gekozen omdat ik met volle aandacht en rust een verbinding tussen de nabestaanden onderling wil maken waarin het leven van de overledene en zijn of haar betekenis in hun eigen leven centraal staat. Begeleiden bij de organisatie van een uitvaart betekent juist dit: verbinding zoeken en luisteren wat nabestaanden willen. Maar ook ideeën aandragen en keuzevrijheid bieden. Om zo een herinnering vorm te geven: een aandenken voor de toekomst, het begin van een herinneringsboom.

De ontstaansgedachte achter het Esperanto vind ik mooi: het is een universele taal die grenzen (tussen mensen) doet vervagen. Ook de dood is universeel, iedereen krijgt er vroeg of laat mee te maken. De toevallige ontmoetingen waarmee ik begon en het gesprek over de dood op een terras, gewoon op een doordeweekse dag, met een kopje koffie en appeltaart, staan hier voor mij symbool voor.

Kijk voor informatie over mij op LinkedIn of neem contact op met Atente - uitvaartbegeleiding en overledenenverzorging, telefonisch via 06 289 73 389 of per mail: info@atente.nl